YAZAR: PAULO COELHO
YAYINEVİ: CAN YAYINLARI
KİTABIN ORİJİNAL ADI: VERONİKA DECİDE MORRER
SAYFA SAYISI: 198
Yazar Hakkında
1947’de Brezilya’da doğdu. Gençlik yıllarını hippi olarak geçiren yazar tiyatro yönetmenliği, şarkı sözü yazarlığı ve gazetecilik yaptı. Hristiyanların Batı Avrupa’da başlayıp İspanya’da sonlandırdığı geleneksel hac yolculuğunu tamamlayarak, deneyimlerini anlattığı Hac adında kitap yazdı. Ardından yayınlanan Simyacıyla birlikte dünya çapında ünlendi. Kitaplardan kazandığı parayla ülkesinde yaşlılara ve yoksul çocuklara yardım eden Paulo Coelho Enstitüsü’nü kuran yazar Brezilya’nın Rio de Janeiro şehrinde yaşamaktadır.
Kitap İncelemesi
Veronika Slovenya’nın Ljubljana kentinde ki evinde kendini ölüme hazırlayarak uykuilacı içer ve intihar eder. Ölümle tanışacağı anı beklerken gözüne takılan dergide ki Slovenya nerededir? Yazısına sinirlenip intahar sebebi olarak dergiyi sorumlu tutar. Oysa ki oldukça güzel herkes tarafından sevilen ve beğenilen bir kadının mutsuzluğu ve kendini kalabalık içerisinde bile yalnız hissetmesi sürüklemiştir onu ölüme.
Veronika gözlerini açtığında kendini hastanede bulur. Uzunca süre kaldığı komada aldığı uyku haplarının kalbine zarar verdiği ve bir hafta içinde öleceğini öğrenir. Üstelik ömrünün kalan son bir haftasını da akıl hastanesinde geçirmek zorundadır.
Kendisiyle aynı yatakhanede bulunan Zedka ile tanışması onun için son bir haftayı adeta kendisini tanıması için ayrılmış süre olarak adlandırmasına sebep olacaktır. Zedka Veronika’nın son haftasını akıl hastanesi yerine dışarda geçirmesi gerektiğini ve dışarı çıkabilmek için Kardeşlik Çemberi denilen gruptan yardım alması gerektiğini söyler.
Kardeşlik Çemberi’nden istediği yardımı göremeyen Veronika üstelik birde alay konusu olmuştur. Deli olduğunu ve özgür olduğunu, dilediğini yapabileceğini düşünen Veronika kendisiyle dalga geçen yaşlı adama tokat atıp herkesi şaşırtmıştır.
Zedka’yla geçen günlerinin Veronika’ya yaşam isteği olarak dönmesine direnen Veronika gecenin bir vakti karşılaştığı piyanoyu çalarken izlendiğini farkeder. Şizofreni hastası Edvardo Veronika’ya ilgi duyduğunu oldukça belli etmektedir. Veronika bu genç adamla aralarındaki etkileşimin çok güçlü oldunu farkeder ve aşık olduğunu anlar.
Yaşamının son günü Veronika Edvardo ile hastaneden kaçar. Deliliğin kendilerine verdiği yetkiyle dilediklerince eğlenirler. Yorulduklarında ise yere uzanıp uyuyakalırlar. Veronika ölmek istemediğini bu hayatı doya doya yaşamak için savaşacağını farketse de bakalım günün sonunda onu neler bekliyor?
Kitaptan Alıntılar
Yaşamın, harekete geçmeden önce doğru anı beklemekten ibaret olduğunu biliyordu.
Sayfa 16
İnsanoğlu yaşam mücadelesi vermeli,boyun eğmemeli,üretmeli ve üretmeli.
Sayfa 20
Her şeyin ölümle son bulacağından hemen hemen emindi. Bu yüzden intiharı seçmişti:
Sayfa 20
“En sonunda özgürlük, sonsuza varan unutuş.
Kendi dünyasında yaşayan herkes delidir. Şizofrenler, psikopatlar, manyaklar. Yani, başkalarından farklı olanlar.
Sayfa 30
Sayfa 41
Bir sürü insan başkalarının başına gelen korkunç olaylardan sanki gerçekten üzgünmüş ve yardım etmek istiyormuş gibi söz ederlerdi; ama işin gerçeği başkalarının acılarından zevk aldıklarıydı; çünkü böylece kendilerinin mutlu ve şanslı olduklarına inanabiliyorlardı.
Acılaşan insan zamanla hiç bir istek duymaz.
Sayfa 74
Ne yaşayacak ne de ölecek iradeye sahiptir, artık sorunun özü de budur!
Düşünceler kafanıza üşüşmeyi sürdürecektir, ama onları bir kenara itmeye çalışın. İki seçeneğimiz var: Ya zihninizi denetleyeceksiniz ya da zihninizin sizi denetlemesine izin vereceksiniz. İkincisine alışkınsınız zaten, korkular, nevrozlar, güvensizlikler içinde savrulup gidiyorsunuz, çünkü hepimizin kendi kendini yok etme eğilimi var.
Sayfa sayfa 109
Sayfa 109
Hepimizin kendi kendini yok etme eğilimi var.
SAYFA 135
Başkalarının verdiği kararların uygulayıcısı durumuna düşmek istemiyorum.
Herkes hayal kurar da yalnızca pek az kişi hayallerini gerçekleştirebilirse, hepimiz korkağız demektir.
Sayfa 139
Sayfa 142
Keşke herkes kendi içsel deliliğini bilse ve onunla birlikte yaşamayı öğrense.
Bir psikiyatriste içini döken insanlar, bir papazla günah çıkarırken olduğundan daha rahat konuşuyorlardı, çünkü hekimler onlara Cehennem ateşinden söz etmiyorlardı.
Sayfa 150
Ve delilik beni özgürleştirdi.
Sayfa 159
Normallik fikir birliğinden başka bir şey değildir. Yani, çoğunluk bir şeyin doğru olduğunu düşünür, dolayısıyla o şey doğru -normal- olur.
Sayfa 172
Bir tek yaprağı bile bir başkasının tıpkısı olarak yaratmamıştır Tanrı.
Sayfa 175
Oysa siz farklı olmayı delilik sayıyorsunuz…
